Veelgestelde vragen

Donder gaat steeds gepaard met bliksem en omgekeerd.

Door de extreme hitte die in minder dan een duizendste van een seconde ontstaat in een bliksemschicht, zet de lucht er zeer sterk uit en ontstaat een drukgolf die te horen is als donder.
Het geluid verplaatst zich met een snelheid van 340 meter per seconde, wat zeer veel lager is dan de lichtsnelheid (300 000 km/s). Hoe meer tijd tussen de bliksemflits en de donderslag, hoe verder het onweer verwijderd is van de waarnemer.

De wind en de omgevingstemperatuur spelen evenwel een rol bij het voortplanten van het geluid. Als de omstandigheden gunstig zijn kan men donder erg ver horen.
Wanneer er veel bewolking is, wat vaak het geval is bij een onweer, kan het zijn dat de bliksem van op grote afstand niet zichtbaar is, maar dat wel het geluid van de donder wordt waargenomen.

Omgekeerd wordt soms enkel de bliksem gezien. Een bliksemschicht heeft gemiddeld een hoogte van 15km, zodat deze, afhankelijk van de bewolking, van op grote afstand zichtbaar kan zijn. Wanneer het geluid dan niet zo ver draagt, door bijvoorbeeld tegenwind, zal men geen donder horen.