Nieuws en info

Wind is de relatieve beweging van de lucht tegenover het aardoppervlak.

Algemeen genomen is wind een gevolg van luchtdrukverschillen. Hierbij stroomt de wind van gebieden met een hogere luchtdruk naar streken met een lagere luchtdruk (zie ook corioliseffect). Op hun beurt ontstaan deze luchtdrukverschillen door een ongelijke opwarming van de aarde, zowel op kleinere als op grotere schaal.

Op wereldschaal worden de tropische gebieden veel sterker opgewarmd dan de polaire gebieden. Immers wanneer zonnestralen de aardse atmosfeer bereiken, is hun invalshoek in de tropen ongeveer loodrecht terwijl die veel schuiner is in de polaire gebieden. Hierdoor moeten de stralen een langer traject afleggen in de polaire atmosfeer. Dit betekent een verlies aan energie zodat deze streken minder opwarmen. De atmosfeer zal pogen deze temperatuursverschillen af te zwakken en dit leidt tot zeer complexe luchtcirculaties waarbij er enorme hoge- en lagedrukgebieden van duizenden kilometer diameter ontstaan.

Maar ook op kleine schaal kunnen windsystemen ontstaan door een ongelijke opwarming. De zeebries is daar een voorbeeld van. Het zeewater warmt overdag immers veel minder sterk op dan het land.

De wind heeft zelden een constante snelheid. Er is sprake van de gemiddelde wind (over een periode van bijvoorbeeld 10 minuten, uitgedrukt in Beaufort) maar daarnaast kan de wind ook zeer kortstondig in kracht toenemen. We spreken dan van rukwinden of windstoten. Bij zwaar stormweer of bij felle onweersbuien kunnen kortstondige rukwinden voorkomen tot meer dan 150 km/h. De hoogst gemeten rukwind in ons land werd gemeten op 25 januari 1990 in Bevekom en haalde een snelheid van 168 km/h.